"แต่ฉันจะอยู่กับความรัก"

เงียบงัน…
ยินแต่เสียงความฝันร่ำไห้
ไม่กล้าแม้เพียงทอดถอนใจ
เกรงหัวใจที่แหลกร้าวและอ่อนล้า

บาดแผล…
เมื่อความฝันผันแปรจนสิ้นค่า
แพ้พ่ายดิ่งดำลำน้ำตา
อีกหนึ่งราคาของชีวิต?

ความฝัน…
ใครกันที่บิดผันที่ลิขิต
คืออีกหนึ่งรอยถากถางทางชีวิต
หรือเพียงประตูบานที่ปิดสนิทตาย?

ความรัก…
ได้พบ ได้รู้จัก ทั้งรัก - พ่าย
หน่วงหนักปักตรึงทั้งใจกาย
กี่พ้นผ่าน กี่ริ้วราย…รอยแผลนั้น?



"แต่ฉันจะอยู่กับความรัก"
และศรัทธาแน่นหนักกับความฝัน
จะงมงาย – เถิด, อีกกี่น้ำตากัน
เชื่อ, สักวันโลกถึงวันปันไอรัก…



"แต่ฉันจะอยู่กับความรัก"
(กรกฎาคม 2546)