"ดาวดวงนั้น…"

หรือว่า-- ดาวดวงนั้นไม่สวยแล้ว…
เลือนแล้วแววอาวรณ์ห่วงหา
จางลบกลบเปื้อนเดือนดารา
ซบดินสิ้นค่า ว้าเหว่ งัน

เหลือเพียงบทเพลงหวานแว่ว
ผิวแผ่วห่วงหวงทวงฝัน
ก่อนโหยหายกลายเกลื่อนเหมือนดาวนั้น
เป็นไฟ…เป็นควัน…แล้วลับลอย

นิจจา… น้ำตา ดารา ฝัน
อุ่นเอย เคยรำพันถักถ้อย
เสียดายคืนวันมั่นคอย
ก้มเก็บร้อยเศษดาวพราย …ซึ่งวายแวว


"ดาวดวงนั้น…"
(ธันวาคม 2545)