ใช่, เพราะไม่เคยจะยอมรับ
จมอยู่กับความฝันเขลา
งมงายไขว่คว้าเงา
แห่งรอยฝันอันเลือนราง
ใช่, ไม่เคยจะยอมรับ
ว่าคว้าจับความเปล่าว่าง
เพียงหมอกควันเบาบาง
อันลอยลับเกินกลับคืน
ใช่ - - - ฉันไม่เคยจะยอมรับ
จึงอยู่กับรอยฝันขื่น
กับ 'ภาพนั้น' ทั้งวันคืน
จึงกลืนกล้ำ…จึงย้ำคอย
"ใช่…"(5 ธันวาคม 2543)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น