"เงาฝัน"

เพียงเห็นเก้าอี้ว่างเปล่า
ก็เหน็บหนาวไปถึงไหน
อ้างว้างทั่วทั้งหัวใจ
ร่ำไร…กับวันคืน

เพียงแว่วบทเพลงเก่า
ก็หม่นเศร้าก็เกินฝืน
ละล้าละลังจะนั่งยืน
ก็ขมขื่นไปทั้งนั้น

หลับตาเห็นดาวละเมอ
ก็พลั้งเผลอคืนสู่ฝัน
ลืมตาเห็นแววตะวัน
...ก็นิ่งงันในความจริง


"เงาฝัน"
(2544)