วันอังคารที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2550

"…และจะไม่มีถ้อยคำล่ำลา"



แด่ฝันอันงดงาม…
แด่ดวงดาววาววามที่เชื่อมั่น
ผ่านคืนสู่วัน
บนทางฝันยาวไกล

เราต่างคนต่างที่มา
บนผืนดินใต้แผ่นฟ้ากว้างใหญ่
พบกัน ณ จดหนึ่งบนทางไกล
ได้รู้ดาวที่ฝันใฝ่นั้นดวงเดียว



จากกันวันนี้
สักกี่เดือนกี่ปีไม่โดดเดี่ยว
สักกี่โค้งบนทางฝันอันคดเคี้ยว
จะเคียงข้างบนทางเปลี่ยวด้วยดวงใจ

จะฝากความคิดถึงไปกับดาว
ในคืนที่เธอเหน็บหนาวหวั่นไหว
จะฝากรักไปกับแสงเดดอุ่นไอ
ในวันที่ดวงใจเธออ่อนล้า

ขอเพียงรู้เธอยังรักจะตามฝัน
สักกี่ภูขวางกั้นจะปีนฝ่า
กี่กระแสธารเชียวเกลียวมายา
จักน้อมกายใจทายท้าพลีฝ่าไป

เก็บน้ำตาเอาไว้ก่อน
แม้หัวใจเราอาวรณ์สักเพียงไหน
เส้นทางสู่ฝั่งฝันนั้นยังไกล
ต้องใช้มันอีกเท่าไรยังไม่รู้…

และจะไม่มีถ้อยคำล่ำลา
ด้วยรักและศรัทธาเรายังอยู่
เรายังคงร่วมฝันร่วมต่อสู้
เราจะไม่รับรู้ความเดียวดาย


……….


แด่ฝันอันงดงาม…
และดวงดาววาววามเปี่ยมความหมาย
ขอเพียงเรายังเชื่อมั่นมิคลอนคลาย
คอยวันร่วมดื่มดาวพราย ณ ฝั่งฝัน



"…และจะไม่มีถ้อยคำล่ำลา"
(2539)

ไม่มีความคิดเห็น: