วันจันทร์ที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2550
"วอนรักกล่อมโลกสิ้นโศกเถิด…"
ขอรักจงงดงาม
ขอความทรมานจงสิ้นสุด
ทำร้ายกันอีกเท่าไรหรือมนุษย์
ท้ายที่สุดไม่เหลือแม้ลมหายใจ
ด้วยหวัง – ยังหวัง
รักจะฝ่ากำแพงชังแห่งโลกร้าย
ทลายหมอกมายาเบิกฟ้าพราย
ให้ดวงใจต่อดวงใจได้พานพบ
เปลวระเบิด - ควันปืนให้กลืนหาย
คลั่ง - แค้น - ทุรนรายได้สงบ
รังเกียจเดียดฉันท์ - กรุ่นควันรบ
ให้ได้พบ - ได้พัก ณ รักนั้น
วอนรักกล่อมโลกสิ้นโศกเถิด…
ทลายลงเสียเถิดกำแพงกั้น
นิ่งเสียเถิดกี่ร่ำไห้มานานครัน
เถิดรัก เถิดพลัน! …หวังวอน
"วอนรักกล่อมโลกสิ้นโศกเถิด…"
(กรกฎาคม 2546)
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
5 ความคิดเห็น:
โธ่เอ๋ย..ใครเลยจะลืม-รอนสัน
รู้หลอกน่า..ว่าซื้อมาฝากกัน..มันก็ใช่
ฝากไว้ก่อน ..หมดก็จะ จรลิ่วไป
ให้เธอนั่นล่ะ..เติมให้..นิรันดร์กาล
m a l a r n c h a
ชอบบทนี้กับแต่ฉันจะอยู่กับความรักที่สุด
(อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน..ฮา)
ทำไมเราเมนท์แล้วไม่ขึ้นอ่ะ..
บอกอีกทีก็ได้
ชอบบทนี้กับแต่ฉันจะอยู่กับความรักที่สุด
ดูดิจะขึ้นมั๊ย
.....
......
........
...........
h i e n e k e n
123
cheers
ขอบคุณคร้าบบบ...
:-)
แสดงความคิดเห็น